بررسی اثرات محافظت کبدی گیاه کرفس بر سمیت القا شده توسط تترا کلریدکربن در موش بالغ نر نژاد اسپراگوداولی

گیاه کرفس به دلیل داشتن ترکیبات فلاونوئیدی، دارای خاصیت آنتی اکسیدانی می باشد. در این تحقیق اثر حفاظتی گیاه کرفس بر روی سمیت ناشی از تتراکلریدکربن در کبد موش های بالغ نر نژاد اسپراگوداولی مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه تجربی 48 سر موش بالغ نر 200-180 (گرم) از نژاد اسپراگوداولی، به شش گروه 8تایی تقسیم شدند (گروه کنترل، شاهد، تتراکلریدکربن و سه گروه تجربی). موش ها در گروه های تجربی 1، 2 و 3 به مدت 40روز هفته ای دو بار 1ml /kg محلول تتراکلریدکربن و روغن زیتون (نسبت 1:1)، (تزریق درون صفاقی) و همچنین روزانه cc 0.2 عصاره هیدروالکلی گیاه کرفس به صورت گاواژ به ترتیب با غلظت های mg/kg/cc 400،200 و 600 دریافت کردند. گروه شاهد فقط روغن زیتون با نسبت فوق و موش های گروه دیگر تتراکلریدکربن و روغن زیتون دریافت نمودند. در پایان این دوره سطوح آنزیم های ALP، AST، ALT و همچنین غلظت های سرمی آلبومین، بیلی روبین کامل و مستقیم در سرم اندازه گیری گردید و با آزمون ANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
تتراکلریدکربن سبب افزایش سطح سرمی آنزیم های کبدی، بیلی روبین کامل و مستقیم و کاهش آلبومین شد در حالی که تیمار با عصاره هیدروالکلی گیاه کرفس موجب کاهش شاخص های فوق و افزایش آلبومین در سطح.((0.001P 15≤«type=»#_x0000_t75«>) گردید.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که مصرف عصاره هیدروالکلی گیاه کرفس با حفظ یک پارچگی کبد از آن در برابر آسیب کبدی محافظت می کند.