ویژگی های دگرشکلی و پهنه های برش در توده گرانیتی مرزیان ازنا، پهنه سنندج- سیرجان

توده گرانیتی مرزیان ازنا یکی از جمله توده های نفوذی متعدد پهنه ساختاری سنندج- سیرجان است که دارای ترکیب سنگ شناسی لوکوگرانیت، گرانیت و گرانودیوریت است. هم چنین در هاله همبری این توده (کردیریت و آندالوزیت شیست) لوکوگرانیت های تورمالین و گارنت دار، آپلیت، پگماتیت، سنگ های میلونیتی شده و میگماتیت های تزریقی رخنمون دارند. کانی های عمده آن ها شامل کوارتز، پلاژیوکلاز، فلدسپار پتاسیم دار، بیوتیت، موسکویت، تورمالین، گارنت است. بررسی های ساختاری بیان گر وجود پهنه های برشی به ویژه در قسمت های جنوب خاور ی و با روندهای شمال باختری- جنوب خاوری، شمال، شمال خاور ی- جنوب، جنوب باختر ی است و بررسی های ریز ساختاری نشان دهنده وجود چهار نوع ریز ساختار: 1) ریز ساختارهای ماگمایی، 2) ریزساختار حالت جامد دما بالا، 2) ریزساختار حالت جامد کم دما، 4) ریزساختار نیمه میلونیتی و میلونیتی در منطقه است.
پهنه های برشی اکثر سنگ های منطقه را تحت تاثیر قرار می دهد. نشان گرهای سوی برش مانند فابریک S-C، پورفیروکلاست و پورفیروبلاست های نامتقارن، کینک نوارهای شکن بیوتیت و فلدسپارها، میکاها و آندالوزیت های ماهی گون و ریزساختارهای دومینو و بودین شده فلدسپار و تورمالین بیان گر تغییرات شکل پذیر با حرکت فشارشی برشی راست بر حاکم بر منطقه هستند. مجموع شواهد، بیان کننده این واقعیت است که پهنه های حالت ماگمایی و جامد دمای زیاد در شرایط رخساره شیست سبز تا آمفیبولیت پایینی (500-300 درجه سانتی گراد)، هم زمان با جای گیری توده های گرانیتی روی داده است و پهنه های حالت جامد کم دما، نیمه میلونیتی و میلونیتی و ساختارهای شکننده حاصل فعالیت های پس از جای گیری توده گرانیتی هستند.