تاثیر مقادیر بذر و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم رشد یافته در بقایای کلزا

به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف نیتروژن و بذر و نگهداری بقایای کلزا بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی در سال زراعی 91- 1390 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (باجگاه)، به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل نگهداری بقایای کلزا و بدون بقایا در کرت های اصلی، کود نیتروژن (82، 96، 110 و 124 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) درکرت های فرعی و سه میزان بذر گندم (220، 245 و 270 کیلوگرم بذر در هکتار) در کرت های فرعی فرعی بودند. در هر سطحی از کاربرد بذر مصرفی، عملکرد دانه در تیمار بدون بقایا به صورت معنی داری بیشتر از تیمار نگهداری بقایا بود. نگهداری بقایای کلزا در مقایسه با بدون بقایا، به صورت معنی داری عملکرد دانه را کاهش داد. با افزایش میزان نیتروژن از 82 به 124 کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه به صورت معنی داری افزایش یافت. بالاترین عملکرد دانه در برهمکنش 124 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و 270 کیلوگرم بذر گندم در هکتار، در شرایط بدون بقایای کلزا حاصل شد که با 110 کیلوگرم نیتروژن در هکتار تفاوت معنی داری نداشت. به ازای افزایش هر واحد نیتروژن و بذر در هکتار، عملکرد دانه به ترتیب 28 و 98/ 19 واحد افزایش یافت، بنابراین کاربرد نیتروژن و تراکم گیاهی به عنوان دو راهکار زراعی در افزایش عملکرد گندم دارای اهمیت می باشد. برای دست یابی به عملکرد بهینه در شرایط نگهداری بقایای کلزا مصرف 270 کیلوگرم بذر گندم و 124 کیلوگرم نیتروژن در هکتار توصیه می شود.