قانون حاکم بر استیفای حقوق بر آفرینش های فکری

می دانیم اهلیت تمتع خارجی ها در حوزه حقوق بر آفرینش های فکری تابعی از ساختار این حق خاص و دارای ماهیتی دوگانه است، چراکه در حوزه «نظام حداقلی حمایتی» در حقوق به عنوان یک «حق خصوصی» شمرده می شود، اما در حوزه «نظام حداکثری حمایتی» در حقوق به عنوان یک «حق اقتصادی- عمومی» محسوب می شود؛ پس تمتع از آن بسته به شناسایی آن در نظام حقوقی دولت میزبان است. وانگهی این پرسش مطرح می شود که آیا در مرحله استیفا و اجرای حق نیز قواعد حل تعارض قوانین خاص و ویژه ای در این زمینه دارد و اگر این گونه است، این ماهیت دوگانه حق بر آفرینش های فکری چگونه در تعیین قانون حاکم بر استیفا واجرای حق موثر است. این مقاله در مقام پاسخ به این پرسش و تدوین نظریه تعارض قوانین در مرحله استیفا و اجرای حق بر آفرینش های فکری است.