اثر تجویز مزمن اکسید روی و نانو اکسید روی بر رفتارهای اضطرابی موش صحرایی در حضور و غیاب فعالیت ورزشی هوازی

به تازگی نشان داده شده است که تجویز حاد نانو اکسید روی، اثر اضطراب زدایی قوی تری نسبت به اکسید روی معمولی دارد. فعالیت ورزشی نیز می تواند سبب کاهش سطح اضطراب در ورزشکاران گردد. این مطالعه جهت روشن شدن اثر تجویز مزمن اکسید و نانو اکسید روی به تنهایی و در کنار فعالیت ورزشی هوازی بر رفتارهای اضطرابی می باشد. موش های صحرایی نر بالغ (gr10±185) در گروه های: کنترل، فعالیت ورزشی (6 هفته ای)، دریافت کننده ی اکسید روی و نانو اکسید روی (mg/kg I.P1) روزانه به مدت 6 هفته به تنهایی و همراه فعالیت ورزشی تقسیم شدند. گروه های دارای فعالیت ورزشی 30 دقیقه پس از تزریق بر اساس پروتکل تمرینی به فعالیت می پرداختند. پس از پایان 6 هفته، شاخص های اضطراب (درصد حضور در بازوی باز (%OAT) و درصد ورود به بازوی باز (%OAE) و فعالیت حرکتی توسط دستگاه ماز به علاوه مرتفع، ارزیابی شد. فعالیت ورزشی، اکسید روی معمولی و نانو اکسید روی با افزایش %OAT (به ترتیب با 05/0p<، 01/0p<، 001/0p<) و %OAE (به ترتیب با 05/0p<، 05/0p<، 01/0p<) بدون تغییر در فعالیت حرکتی اثر ضد اضطرابی نشان دادند. اثر ضد اضطرابی نانو اکسید روی در کنار فعالیت ورزشی در مقایسه با فعالیت ورزشی به تنهایی حفظ گردید (05/0P<) در حالی که این اثر برای اکسید روی معمولی مشاهده نشد. به نظر می رسد که تجویز مزمن نانو اکسید روی در مقایسه با شکل معمولی آن اثر ضد اضطرابی معنی دارتری نشان می دهد و در حضور ورزش نیز این اثر حفظ می شود. تفاوت اثر ضد اضطرابی نانو اکسید روی در مقایسه با اکسید روی معمولی در کنار ورزش می تواند ناشی از خواص مرتبط با اندازه ی نانو ذرات باشد که کارایی آن ها را نسبت به نوع معمولی افزایش می دهد.