بررسی تاثیر پایه های مختلف بر فعالیت کاتالیزگر نیکل در واکنش انتقال آب-گاز

واکنش انتقال آب-گاز یک واکنش گرمازاست که برای غنی سازی هیدروژن و کاهش میزان CO در گاز سنتزی استفاده می شود. در این تحقیق به بررسی تاثیر کاتالیزگر نیکل با پایه های TiO2، Al2O3، CeO2، ZrO2 و SiO2 بر میزان تبدیل مونوکسیدکربن و تولید دی اکسیدکربن پرداخته شده است. نیکل با روش تلقیح مرطوب به پایه ها اضافه شده است.به منظور بررسی ساختار و مورفولوژی کاتالیزگرهای ساخته شده، آزمایش های SEM، XRD، BET و TEM انجام و آزمایش های راکتوری درراکتور لوله ای از جنس کوارتز انجام شده است. شدت جریان کل برابر با cc/min 300 در نظر گرفته شد و mg 150 کاتالیزگر در داخل راکتور بارگذاری گردید. کارایی کاتالیزگرها در محدوده دمایی C° 500-300 و با نسبت خوراک های (بخار آب به مونوکسید کربن) 1، 2 و 4 مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین آزمایش پایداری کاتالیست ها به مدت min 570 انجام شده است. نتایج آزمایش ها نشان می دهند که بالاترین فعالیت در دمای C° 450 رخ می دهد. با توجه به ظرفیت بالای ذخیره سازی اکسیژن اکسید سریم، بالاترین تبدیل CO و گزینش پذیری CO2، مربوط به کاتالیزگر و Ni/CeO2 مقدار بهینه بارگذاری نیکل، 13% وزنی کاتالیست است.