نقش های مدیریتی مدیران ارشد دانشگاه های علوم پزشکی ایران از ریاست تا رهبری: دیدگاه مدیران میانی و کارشناسان

یکی از مشخصه های سازمان های موفق، رهبری پویا و اثربخش است که در بهبود و توسعه عملکرد فراتر از ریاست موجب انگیزش کارکنان، توسعه نوآوری و ارتقای کیفیت می شود. این مطالعه به منظور شناخت نقش های مدیریتی مدیران ارشد دانشگاه های علوم پزشکی کشور از ریاست تا رهبری انجام گرفت.
مطالعه به صورت مقطعی در سال 92- 1391 در ستاد 13 معاونت بهداشتی دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام گرفت و نمونه ها به صورت سهمیه ای و تصادفی منظم انتخاب شدند. در دانشگاه های منتخب، مدیران و کارشناسان به صورت سرشماری مورد پرسشگری قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته شامل متغیرهای فردی و سازمانی و سوالات کلیدی در زمینه دو طیف ریاستی و رهبری بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های اسپیرمن، کندالز، کروسکال والیس و من ویتنی در نرم افزار SPSS نسخه 18 در سطح معنی داری05/0 α < انجام گرفت.
از نظر 267 مدیر و کارشناس مورد بررسی، میانگین نقش ریاستی و نقش رهبری مدیران ارشد از 5 امتیاز به ترتیب 04/3 و 94/1 بود. بالاترین سطح ریاستی مدیران ارشد کار کردن در چارچوب بوروکراسی (0/1 ± 3/3)، کنترل امور سازمان به شکل جاری (2/1 ± 3/3) و تاکید بر حفظ ارتباطات عمودی (3/1 ± 3/3) قضاوت شده است. بین تیپ دانشگاهی، سمت شغلی و سطح برداشت مدیران و کارشناسان رابطه معنی دار وجود داشت (014/0= P)، (017/0= P).
مطالعه نشان داد که مدیران ارشد حوزه معاونت بهداشتی بیشتر در طیف ریاستی ایفای نقش می نمایند. لذا برای توسعه نقش رهبری برگزاری دوره های آموزشی مدیریتی خصوصا آشنایی مدیران ارشد با مدل های تعالی سازمانی پیشنهاد می گردد.