نقش مکتب تشیع در پیروزی انقلاب اسلامی ایران از دیدگاه مستشرقان

وقوع انقلاب اسلامی ایران، آثار عمیق، گسترده و متفاوتی بر نظریه پردازان غربی گذاشت و در عصری که حضور دین در جامعه پایان یافته تلقی می شد، چالش های فراوانی را برای دنیای غرب ایجاد کرد و در پی آن، موجی از نظریه پردازان غرب توجه خود را به انقلاب ایران معطوف ساختند. از آنجا که مذهبی بودن انقلاب اسلامی، یکی از ویژگی های آن به شمار می رود، و با توجه به پیروی اکثریت مردم ایران از مذهب تشیع، برخی از نظریه پردازان انقلاب اسلامی، این پدیده را با چنین دیدگاهی مطالعه کرده اند. مستشرقان پس از یک غفلت طولانی، به نقش و اهمیت مکتب تشیع و کارایی آن در رویدادهای سیاسی و اجتماعی در ایران پی بردند و اعتراف کردند که چه پتانسیلی در مذهب تشیع و اعتقادات شیعیان نهفته است. اندیشمندان غربی در مورد انقلاب ایران، نقش مذهب را بسیار چشمگیر می دانند که توانسته است گروه های غیرمذهبی یا شبه مذهبی را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد. مکتب تشیع با معارف عمیقی چون اعتقاد به مهدویت، وجود روحانیون و مراجع و رهبری دینی، عاشورا، شهادت، وحدت و اتحاد توانسته است بزرگ ترین انقلاب قرن را رقم بزند که درک این انقلاب برای بسیاری از اندیشمندان دشوار است.