ارزیابی کارایی مدل های برآورد بار رسوبی معلق در شمال و غرب ایران (مطالعه موردی: رودخانه های قره سو و تجن)

در بسیاری از رودخانه های کشور فقط در تعدادی از روزهای سال دبی و غلظت رسوب معلق اندازه گیری می شود. به همین دلیل به کارگیری روش هایی که قابلیت تخمین و پیش بینی رسوب را با استفاده از داده های کم و ناقص دارا باشند، اجتناب ناپذیر است. این پژوهش برای مقایسه کارایی برخی روش های دسته بندی داده در تهیه منحنی سنجه رسوب و 6 روش هیدرولوژیکی برآورد بار رسوبی معلق در دو ایستگاه هیدرومتری در دو منطقه اقلیمی متفاوت در غرب و شمال ایران (قورباغستان در رودخانه قره سو و کردخیل در رودخانه تجن) انجام شد. نتایج نشان داد که مقدار رسوب معلق تخمینی در روش های منحنی سنجه معمولی، Smearing و (در حالت روش کلی و سال پر آب و کم آب) در ایستگاه قورباغستان کمتر از مقدار مشاهده ای بوده و در روش های CF1، CF2، FAO و (در حالت فصول هیدرواقلیمی، فصول اصلی و روش ترکیبی) بیشتر از مقادیر مشاهده ای بوده است در حالیکه در ایستگاه کردخیل به طور تقریبی در تمامی حالت های تفکیک داده ها بجز مدل FAO نتایج تمامی مدل های مورد بررسی کمتر از مقادیر مشاهده ای بوده است.