نقش جنسیت در خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان پرستاری

تحقیقات در زمینه ی بهداشت و سلامتی برای پیشرفت مراقبت های بهداشتی ضروری بوده و نقشی محوری در علوم پزشکی ایفا می نماید. از این رو مطالعه ی حاضر با هدف تعیین و مقایسه ای خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان دختر و پسر مقطع تحصیلات تکمیلی پرستاری انجام پذیرفت.
پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مقطعی است. جامعه ی آماری این پژوهش را دانشجویان تحصیلات تکمیلی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال تحصیلی 1393-1392، تشکیل می داد. روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده بود. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ی خودکارآمدی پژوهشی (RSE) که توسط Phillips & Russell ساخته شده است بهره گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t دو گروهی مستقل و آنالیز واریانس دو عاملی در نرم افزار آماری SPSS تسخه 20 تحلیل شد.
نتایج نشان داد دانشجویان دختر و پسر از نظر خودکارآمدی مهارت های نوشتن، تحقیق عملیاتی، کمی و رایانه ای، طراحی تحقیق و نمره ی کل خودکارآمدی پژوهشی بالاتر از میانگین معیار جامعه قرار دارند. بین دانشجویان دختر و پسر در خود کارآمدی مهارت های طراحی تحقیق، مهارت تحقیق عملیاتی، مهارت کمی و رایانه ای، مهارت های نوشتن و نمره ی کل خودکارآمدی پژوهشی تفاوت معنی دار وجود نداشت (05/0 < P). هم چنین نقش توام جنسیت و علاقه به پژوهش در رابطه با خودکارآمدی پژوهشی معنی دار نبود (21/1 = F، 27/0 = p) اما نقش جداگانه ی علاقه به انجام پژوهش در خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان معنی دار بود. (63/7 = F، 006/0 = p).
نتیجه گیری کلی: توصیه می شود در پژوهش های بعدی رابطه ی خودکارآمدی پژوهشی با عواملی هم چون محیط آموزشی، انگیزه ی علمی و تولیدات پژوهشی مورد بررسی قرار گیرد.