بررسی مدل های جبری و زمین آماری در پهنه بندی بارش استان اردبیل

دو روش قطعی شامل توابع شعاع محور (آر بی اف) و روش عکس فاصله وزنی (آی دی دبلیو) و دو روش زمین آماری شامل روش کریجینگ و کوکریجینگ درون یابی، به منظور برآورد بارش سالانه 29 ایستگاه سینوپتیک استان اردبیل، مورد آزمون قرار گرفتند. برای این منظور، از داده های ایستگاه های مختلف در سطح استان شامل 4 ایستگاه سینوپتیک، 1 ایستگاه کلیماتولوژی و 24 ایستگاه باران سنجی، در یک بازه زمانی 10 ساله (2005-1995)، استفاده شد. بررسی عملکرد مدل های فوق، با استفاده از روش اعتبار سنجی متقاطع و نیز شاخص های خطای میانگین انحراف خطا، میانگین قدر مطلق خطا و ریشه دوم میانگین مربع خطا، انجام گرفت. در نهایت، جهت شناسایی مناطق برآورد پایین و یا بالا برآورد هر مدل در سطوح ارتفاعی بالاتر از توزیع مکانی ایستگاه ها، خروجی هریک از مدل ها کنترل شد. نتایج نشان داد که مدل کریجینگ نسبت به سایر روش ها دارای خطای کم تری بوده و با نقشه توزیع ارتفاعی منطقه هم خوانی دارد. لذا روش مذکور، به عنوان بهترین روش برآورد بارندگی مناطق فاقد اطلاعات با اختلاف توپوگرافیک شدید استان اردبیل، تشخیص داده شد.