بررسی شدت پریشانی اخلاقی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران شاغل در مرکز سوختگی مازندران

پریشانی اخلاقی پدیده ای شایع در حرفه پرستاری است و پرستاران بخش سوختگی نیز به طور مداوم با تصمیم گیری های مختلف اخلاقی در برخورد با بیمارانی که در شرایط هولناک بسر می برند، مواجه می باشند و آن را به صورت تنش روانی تجربه می نمایند. این مطالعه با هدف تعیین شدت پریشانی اخلاقی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران سوختگی انجام شد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی، به روش سرشماری بر روی 172پرستار مرکز سوختگی بیمارستان مازندران در سال 1393 انجام شد. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناختی، خصوصیات شغلی و پریشانی اخلاقی 36 سوالی Corley انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری توصیفی و استنباطی من ویتنی، کروسکال والیس انجام شد.
میانگین نمرات شدت پریشانی اخلاقی در حد متوسط بوده است (39/52 ± 65/105). بر اساس آزمون کروسکال والیس بین سطوح پریشانی اخلاقی و سطح تحصیلات ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (011/0=p)، ولی این ارتباط با سایر مشخصات فردی و خصوصیات شغلی پرستاران، معنی دار نبود (05/0