بررسی تاثیر تنش رطوبتی بر رشد و عملکرد گلرنگ بهاره

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی در مرحله زایشی بر رشد و عملکرد دانه گیاه گلرنگ بهاره (Cartamus tinctorious L.)، پژوهشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه آزمایشی دانشگاه بوعلی سینا در بهار سال 1391 انجام گرفت. تنش آبی به عنوان عامل اصلی دارای سه سطح، آبیاری معمولی (بدون تنش)، قطع آبیاری از مرحله 50 درصد گل دهی تا رسیدگی (تنش گل دهی) و قطع آبیاری از مرحله شروع دانه بندی تا رسیدگی (تنش دانه بندی) در کرت های اصلی و شش رقم گلرنگ شامل PI، محلی عجب شیر، Mec11، فرامان، محلی زرقان 6 و سینا به عنوان عامل فرعی در سطوح آبیاری ذکر شده مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که تنش رطوبتی موجب کاهش معنی دار صفات مورد بررسی به استثناء تعداد ساقه فرعی، ارتفاع بوته، تعداد طبق در بوته و شاخص برداشت گردید. بیشترین تاثیر تنش رطوبتی بر روی صفات، در تیمار تنش گل دهی بود. همچنین تنش خشکی در مرحله گل دهی و دانه بندی به ترتیب موجب کاهش 81/ 59 و 80/ 29 درصدی عملکرد دانه در مقایسه با شاهد (بدون تنش) گردید. کاهش عملکرد دانه و عملکرد روغن در مرحله تنش گل دهی، ناشی از کاهش تعداد دانه در طبق وکاهش وزن هزار دانه و در مرحله دانه بندی ناشی از کاهش وزن هزار دانه بود. رقم های سینا و محلی عجب شیر به ترتیب دارای بیشترین و کمترین عملکرد دانه و عملکرد روغن در شرایط نرمال، تنش گل دهی و تنش دانه بندی بودند.v