تبیین افکار خودکشی بر اساس سوء مصرف مواد و برخورداری از حمایت اجتماعی در سربازان

دوره سربازی مقطع بسیار حساسی در زندگی نیروی جوان هر کشوری است، مواجهه با عوامل اضطراب زا در این دوران زمینه آسیب های روانی-اجتماعی هم چون شکل گیری افکار خودکشی و سوءمصرف مواد را افزایش می دهد. هدف از تحقیق حاضر تبیین افکار خودکشی بر اساس متغیرهای سوءمصرف مواد و حمایت اجتماعی در سربازان دانشگاه علوم پزشکی آجا بود.
در این مطالعه همبستگی مبتنی بر مدل یابی تحلیل ساختاری، نمونه ای به حجم 176 سرباز با روش تصادفی و طبقه ای از سه یگان انتخاب گردید. با استفاده از سه پرسشنامه حمایت اجتماعی، مقیاس افکار خودکشی بک و مقیاس احتمال سوءمصرف مواد داده های مطالعه جمع آوری شدند.
ازکل سربازان 4/ 28% در خطر بالای باورهای مرتبط با خودکشی قرار داشتند (نمره بالاتر از 10). بین متغیرهای حمایت اجتماعی با افکار خودکشی رابطه معکوس و معناداری وجود داشت (05/ 0>P). مدل ساختاری تحقیق نشان داد که 69% واریانس افکار خودکشی از طریق دو متغیر حمایت اجتماعی و سوءمصرف مواد تبیین می گردد.
در کل نتایج تحقیق نشان داد که ریسک افکار خودکشی در سربازان دانشگاه علوم پزشکی آجا نسبتا قابل توجه می باشد که این امر لزوم اتخاذ تدابیری جدی توسط مسئولین و سایر ارگان های ذیربط را در جهت بهبود وضعیت سلامت روانی-اجتماعی سربازان را می طلبد.