بررسی ساختار گذرایی در خطبه بیست وهفتم نهج البلاغه بر اساس فرانقش تجربی نظریه نقش گرا

این مطالعه به بررسی ساختار گذرایی خطبه بیست وهفتم نهج البلاغه بر اساس فرانقش تجربی نظریه نفش گرا پرداخت.ابتدا تمامی بندهای خطبه تجزیه شده و نوع فرایند، تعداد مشارکین و نقش هر مشارک درهر بند مشخص شد. بیشترین بسامد مربوط به فرایندهای مادی (43 مورد) بوده و سپس فرایندهای رابطه ای با 24،ذهنی با 15،بیانی با 12،وجودی با 3 و رفتاری با 2 مورد در رتبه های بعدی قرار داشتند. بیش از 30 درصد فرایندها به صورت محذوف بکار رفته بود؛بطوریکه بعنوان مثال از مجموع 24 مورد فر ایند رابطه ای، 20 مورد به صورت فعل محذوف «کان» از متن قابل استنباط بود.بررسی ها نشان داد که موضوع هر بخش از خطبه در نوع و بسامد فرایندهای بکار رفته در آن تاثیر گذار بوده و باعث شده بود که مشارکین خاصی در فرایندها درگیر باشند. از مجموع 14 بند بخش اول،6بند دارای فرایند مادی،4 بند رابطه ای،3 بند ذهنی و 1 بند رفتاری بوده و مشارکین اصلی آن «جهاد» و « الله » بود. در بخش دوم نیز فرایندها به ترتیب 31 مورد مادی، 12 رابطه ای، 10بیانی، 4 ذهنی و 1 مورد رفتاری و «حضرت علی (ع)، » مردم کوفه «و» لشکریان معاویه«مشارکین اصلی این فرایندها بودند. بخش پایانی نیز با 27 فرایند 8 رابطه ای، 8 ذهنی، 6 مادی، 3 وجودی و 2 بیانی-، محل تقابل دو مشارک اصلی این بخش یعنی»حضرت علی (ع) و «مردم کوفه» است.در بخش پایانی به بررسی سه سوال مرتبط با ساختار گذرایی(نوع فرایند،تعداد و نقش مشارکین) بر مبنای متن خطبه جهاد پرداخته شده است.