نقش جاذب های زیستی در کاهش آلودگی فلزات سنگین در راستای توسعه پایدار منابع آبی

وجود فلزات سنگین در محلولهای آبی، خصوصا آب آبیاری در کشاورزی با غلظت های بالاتر از حد مجازموجب زیان به محیط زیست و به خطر افتادن سلامت انسان میگردد. بنابراین حذف این فلزات از منابع آبی، گامی مثبت در جهت رسیدن به توسعه پایدار محسوب میشود. کروم یکی از فلزات سنگین خطرناک است که غلظت های بالای آن عاملی تنشزا برای گیاهان به شمار میرود و میتواند به عنوان یک عامل محدود کننده رشد، خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی آنها را تحت تاثیر قرار گیرد. بنابراین باید با یک روش موثر و به صرفه قبل از مصرف برای هر نوع کاربردی به خصوص آبیاری زمین های کشاورزی از آب های آلوده حذف گردد. هدف از این مطالعه، بررسی حذف کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی با استفاده از پوسته سبز بادام می باشد. در این مطالعه، تمامی مراحل آزمایش اعم از زمان تماس، غلظت،pH، دوز جاذب و دما، در یک سیستم ناپیوسته اجرا شد. در پایان برای سنجش کروم شش ظرفیتی از اسپکتروفتومترUV/Vis Spectrometer T80+ در طول موج 540 نانومتر استفاده گردید. در این تحقیق مشخص شد که حذف کروم از محلول آبی وابستگی زیادی بهpH دارد (2=pH). بعلاوه، با افزایش دوز جاذب، زمان تماس و دما، درصد حذف، افزایش داشت و به دلیل محل های محدود در جاذب، با افزایش غلظت اولیه کروم، راندمان حذف، از 99/99% به 87/61% کاهش یافت. نتایج نشان داد که می توان از پوست سبز بادام به عنوان یک جاذب موثر برای حذف کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی استفاده نمود.