بررسی ارتباط بین کیفیت گزارشگری مالی و انحراف از وجه نقد بهینه

این پژوهش به بررسی حساسیت سطح نگهداشت وجه نقد نسبت به مقدار بهینه در شرایط کیفیت گزارشگری مالی متفاوت می پردازد. بدین منظور اطلاعات 111 شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1387 تا 1391 از به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تعیین انحراف از سطح بهینه نگهداشتوجه نقد از مدل اولر و پیکونی(2014) و برای محاسبه کیفیت گزارشگری مالی از مدل فرانسیس همکاران (2005) استفاده شد. نتایج حاصل از الگوی رگرسیون داد های تابلویی با اثرات ثابت و تصادفی نشان می دهد، سطح نگهداشت وجه نقد در شرایط متفاوت کیفیت گزارش های مالی دارای انحراف از مقدار بهینه خود می باشد. به عبارت دیگر در کل نتایج مبین این است که در هرچه کیفیت گزارش های مالی بالاتر باشد، سطح وجه نقد نگهداری شده توسط شرکت ها دارای انحراف کمتری نسبت به مقدار بهینه آن می باشد. همچنین دیگر نتایج حاکی از آن است که هرچه کیفیت گزارشگری مالی بالاتر باشد، شرکت ها با کسری وجه نقد کمتری نسبت به مقدار بهینه مواجه خواهند شد.