ارزیابی مدل شفافیت گزارشکری مالی پیشنهادی بر مبنای هزینه سرمایه سهام عادی

شفافیت، هسته مرکزی گزارشگری مالی مدرن است که به استفاده کنندگان در شناخت واحد تجاری کمک می کند. اگر چه در متون نظری، نقش شفافیت به روشنی مشخص نگردیده است؛ اما بر اساس یک ارتباط بالقوه، می توان عنوان نمود که شفافیت، عدم اطمینان را در مورد ارزش ذاتی کاهش می دهد؛ بدین ترتیب انتظار می رود؛ رابطه منفی بین هزینه سرمایه و شاخص شفافیت گزارشگری مالی وجود داشته باشد؛ و نیز انتظار می رود هر چه معیار شفافیت گزارشگری مالی شرکت شاخص مناسب تری برای اندازه گیری شفافیت باشد؛ این رابطه منفی و باشد؛ در گام های پیشین این پژوهش کوشش شد تا جهت سنجش شفافیت گزارشگری مالی، مدلی جامع برحسب ویژگی های محیطی ایران ارائه شود؛ در این گام سعی می شود؛ رابطه امتیاز شفافیت پیشنهادی و امتیاز افشای سازمان بورس با هزینه سرمایه سهام عادی مقایسه شود تا با توجه به مبانی تئوریک موجود، اعتبار این شاخص ارزیابی گردد. مدل شفافیت گزارشگری مالی جامع که با مطالعه ادبیات و پیشینه تحقیق پیشنهاد و بر مبنای نظرات خبرگان حرفه ای و دانشگاهی مورد تایید قرار گرفته؛ مشتمل بر عوامل اطلاعات افشاء شده به عموم، کیفیت اطلاعات، اطلاعات محرمانه و نیز عامل چهارمی است که شامل به موقع بودن افشاء، کیفیت حسابرس و میزان تامین منابع شرکت از محل بدهی است. یافته های پژوهش نشان می دهد؛ مدل شفافیت گزارشگری مالی پیشنهادی در مقایسه با امتیاز افشای سازمان بورس اوراق بهادار رابطه منفی و معنادارتری با بازدهی مازاد بعدی و هزینه سرمایه مورد انتظار دارد.