ارزیابی تاثیر کاربردی اراضی و آسیب پذیری آبخوان کاشان بر آلودگی آبهای زیرزمینی با استفاده از روش DRASTIC و مدل تخریب

ارزیابی آسیب پذیری و آلودگی آبخوان ها برای مدیریت، توسعه و تخصیص کاربری اراضی، نحوه پایش کیفیت، پیشگیری و حفاظت از آلودگی آبهای زیرزمینی ضروری است. در این تحقیق از مدل های DRASTIC و تخریب مخدوم با کمک تکنیک GIS (تلفیق به روش همپوشانی شاخص) جهت ارزیابی تاثیر کاربری اراضی و آسیب پذیری بر آلودگی آبخوان کاشان استفاده گردید. در نقشه تهیه شده از مدل DRASTIC، ضریب تعیین 26% و سطح معنی داری 05/ 0 و با افزودن لایه کاربری اراضی (LU) سطح معنی داری 05/ 0 و ضریب تعیین 5/ 31% با غلظت نیترات در مدل DRASTIC-LU نشان داد. در این مدل حدود 1/1درصد از آبخوان در ناحیه شمال غرب، غرب و جنوب، به دلیل وجود کاربری های شهری، صنعتی و کشاورزی، میزان تغذیه بالا و وجود شن و مواد درشت دانه زیاد در منطقه غیراشباع، محیط خاک و محیط آبخوان دارای آسیب پذیری زیادی می باشد. همچنین کاربری های صنعتی، باغی، زراعی، شهری، زراعت دیم، بایر و مراتع به ترتیب با رتبه های 10، 9، 8، 7، 5/5، 5 /2، 2 بیشترین تاثیر آلودگی نیترات با استفاده از مدل تخریب و خطرپذیری ذاتی 45/ 0 را بر آبهای زیرزمینی بر اساس همبستگی جزئی و سطح معنی داری 05 /0 نشان دادند.