تحلیل روند تعادل رقابتی در لیگ حرفه ای فوتبال ایران و لیگ های برتر آسیا با استفاده از شاخص هایk تیم برتر، منحنی لورنز و ضریب جینی

در دهه اخیر، مقوله تعادل رقابتی لیگ های حرفه ای در رشته اقتصاد ورزش توجهات زیادی رابه خود جلب کرده است. تعادل رقابتی به پیش بینی هواداران در مورد این که چه تیمی برنده خواهد شد، اطلاق می شود. لیگ های ورزشی برای پویا بودن و باقی ماندن در عرصه رقابت اقتصادی در ورزش، به سطح بهینه ای از تعادل رقابتی نیاز دارند. در این تحقیق به بررسی تعادل رقابتی در لیگ حرفه ای فوتبال ایران و لیگ های برتر آسیا با استفاده از شاخص های اقتصادی (k برتر، منحنی لورنز و ضریب جینی) پرداخته شده است. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی بوده و جهت جمع آوری داده ها جداول رده بندی لیگ های برتر کشورهای مورد مطالعه از فصل 2006 تا 2013 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که لیگ ایران تنها از نظر شاخص k تیم برتر در رده بهترین ها قرار داشته است؛ اما از حیث دو شاخص دیگر پایین ترین رده را به خود اختصاص داده است. لذا پیشنهاد می گردد برای افزایش تعادل رقابتی لیگ، مسوولین فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ فوتبال با وضع قوانین لازم در تمامی مسایل اعم از نقل و انتقالات، جذب منابع مالی برای تمامی باشگاه ها، حق پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی بتواند شرایطی را فراهم آورد تا رقابت بین تیم های لیگ بیشتر گردد.