طراحی و توسعه شبکه پایش سطح آب زیرزمینی با استفاده از زمین آمار و روش های آماری در دشت اراک

امروزه مدلهای برآوردگر سطح آب زیرزمینی در امر توسعه و تامین آب کشاورزی و مدیریت آن نقش مهمی ایفا می کنند. به علت اینکه میزان دقت مدلهای برآوردگر در ارتباط با تعداد داده های اندازهگیریشده نیز هست، باید یک فرایند بهینه سازی به منظور دستیابی به تعداد داده های مناسب همانند تعداد شبکه چاه های مشاهده ای داشت. هدف از این تحقیق، عرضه روشی برای بررسی کفایت شبکه چاه های مشاهده ای سطح آب زیرزمینی دشت اراک براساس تحلیلگر زمین آماری کریجینگ و ارزیابی نتایج آن با روش های آماری است. بدین منظور ابتدا با روش زمین آمار کریجینگ معمولی، نیمپراشنمای تجربی برای 45 داده سطح آب زیرزمینی در دشت اراک تهیه شد. سپس به منظور تشریح میزان پتانسیل بهبود کیفیت شبکه مشاهدهای و ارزیابی دقت و صحت برآوردها، سه تحلیل آماری شامل برآورد خطای میان یابی، ارزیابی متقابل و تغییرپذیری با زمان به کار گرفته شد. مطابق با نتایج، می توان 5 چاه از میانه دشت اراک را از شبکه پایش حذف کرد؛ درحالی که در 5 نقطه دیگر، عمدتا در شرق و شمال شرق، نیاز به چاه است. همچنین با توجه به تحلیل وردش زمانی صورت گرفته، در 10 چاه مشاهدهای، نیازی به اندازه گیری با مقیاس زمانی کوتاه نیست و اندازه گیری- هایی در مقیاس فصلی نیز برای پایش سطح آب زیرزمینی کفایت میکند.