تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی پروپیونی باکتریوم آکنه جدا شده از بیماران مبتلا به آکنه در شهرستان تنکابن (سال 93 -1392)

پروپیونی باکتریوم آکنه یکی از عوامل اصلی در ایجاد آکنه می باشد که بهچ دلیل گسترش مقاومت دارویی نسبت به درمان پاسخ مناسبی نمی دهد. این پژوهش به منظور تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های پروپیونی باکتریوم آکنه جدا شده از بیماران صورت گرفت.
70 نمونه از ضایعات آکنه جهت بررسی حضور پروپیونی باکتریوم آکنه جمع آوری گردید. از تکنیک کشت میکروبی جهت شناسایی و تعیین هویت پروپیونی باکتریوم آکنه استفاده شد. مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جدا شده با روش آنتی بیوگرام نسبت به آنتی بیوتیک های داکسی سایکلین، آزیترومایسین، اریترومایسین، تتراسایکلین، کلیندامایسین و تری متوپریم سولفامتوکسازول بررسی گردید.
از مجموع 70 نمونه، 14 نمونه (20 %) از نظر حضور پروپیونی باکتریوم آکنه مثبت تعیین شد. با استفاده از روش مولکولی نتایج تشخیص فنوتایپی تایید گردید. میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آزیترومایسین و اریترومایسین (50 %)، کلیندامایسین (71/35 %)، تری متوپریم سولفامتوکسازول (57/28 %)، داکسی سایکلین و تترا سایکلین (29/14 %) تعیین شد.
شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک های آزیترومایسین، اریترومایسین، کلیندامایسین در سطح بالایی قرار دارد. از آنجایی که پروپیونی باکتریوم آکنه نسبت به آنتی بیوتیک های داکسی سایکلین وتری متوپریم سولفامتوکسازول به مقدار قابل توجهی حساس است، توصیه می شود از این آنتی بیوتیک ها جهت درمان آکنه استفاده شود.