پراکسیداسیون لیپیدی بزاق در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی

لیکن پلان دهانی یک وضعیت التهابی با علت ناشناخته است. گونه های اکسیژن واکنشی و رادیکال های آزاد ممکن است نقش مهمی در بیماری زایی این عارضه ایفا کنند.
مطالعه به منظور مقایسه پراکسیداسیون لیپیدی بزاق در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی با افراد سالم انجام شد.
این مطالعه مورد- شاهدی در سال های 93-1392 در دانشکده دندان پزشکی زاهدان انجام شد. نمونه بزاق غیرتحریکی 30 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی و 30 فرد سالم که از لحاظ سن و جنس همسان شده بودند، جمع آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شد. محصولات پراکسیداسیون لیپیدی بزاق این افراد به روش اسید تیوباربیتوریک واکنشی محاسبه و داده ها با آزمون آماری من ویتنی تحلیل شدند.
میانگین پراکسیداسیون لیپیدی بزاق در افراد مبتلا به لیکن پلان دهانی (63/0 ± 57 /1 میکرومول) به طور معنی داری بیش تر از افراد سالم (77/0 ± 2/1 میکرومول) بود. میانگین پراکسیداسیون لیپیدی بزاق در زنان مبتلا به لیکن پلان دهانی (67/0 ± 67 /1 میکرومول) نیز به طور معنی داری بیش تر از زنان سالم (82/0 ± 16/1 میکرومول) بود.
با توجه به یافته ها، به نظر می رسد میزان پراکسیداسیون لیپیدی بزاق در افراد مبتلا به لیکن پلان دهانی بیش تر از افراد سالم است.