تعیین الگوی کشت بهینه با روش بیشینه - کمینه (MMAS) سیستم مورچه گان (مطالعه موردی: شبکه آبیاری و زهکشی سد گلستان)

در سال های اخیر تعیین الگوی کشت با هدف استفاده بهینه از منابع موجود در راستای افزایش درآمد کشاورز مورد توجه محققین و مسیولان کشور قرار گرفته است. با توجه به بحران آبی موجود، عوامل تولید به ویژه آب که به عنوان محدودکننده ترین عامل تولید به شمار می رود باید به صورت اصولی و برنامه ریزی دقیق مورد استفاده کارآمد قرار گیرد. در تحقیق حاضر با استفاده از مدل MMAS (سیستم مورچه بیشینه-کمینه) الگوی بهینه شبکه آبیاری و زهکشی سد گلستان با هدف ایجاد سود حداکثری برای کشاورزان تعیین شده است. نتایج استفاده از این مدل نشان می دهد الگوی فعلی منطقه بهینه نبوده و با اجرای الگوی پیشنهادی سود حاصل به ازای هر هکتار زمین کشت شده در کشت پاییزه و تابستانه افزایش می یابد. هم چنین نتایج این مدل نشان می دهد در کشت پاییزه با توجه به نیازآبی تعیین شده برای محصولات مورد کشت میزان بارندگی موجود مقدار عمده نیاز گیاه را تعیین می کند و با استفاده از الگوی پیشنهادی تا 75 درصد در مصرف آب صرفه جویی خواهد شد که شامل 5/24 میلیون مترمکعب آب می شود. در صورت ذخیره سازی این حجم آب قابل توجه می توان زمین های بیش تری را در کشت تابستانه به زیر کشت محصولات آبی برد.