تنوع ژنتیکی اگزون 9 ژن فسفو انول پیروات کربوکسی کیناز میتوکندریایی در سویه های مختلف مرغ با استفاده از تکنیک PCR-RFLP

فسفو انول پیروات کربوکسی کیناز، اولین مرحله واکنش را در چرخه گلوکونئوژنز کاتالیز می کند. دو فرم ایزوزیمی از این آنزیم، شامل فسفو انول پیروات کربوکسی کیناز سیتوپلاسمی و فسفو انول پیروات کربوکسی کیناز میتوکندریایی (PEPCK-M) وجود دارد که در سیتوپلاسم و میتوکندری حضور دارند. پژوهش حاضر برای مقایسه چند شکلی های آللی در جایگاه ژنی PEPCK-M در سویه های مرغ تجاری گوشتی، تخم گذار و مرغ های مولد از ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران انجام گرفته است. نمونه های خون به طور تصادفی از 150 قطعه مرغ از این سه جمعیت جمع آوری و استخراجDNA باروش نمکی بهینه یافته انجام شد. یک قطعه ی 401 جفت بازی از اگزون 9 ژن PEPCK-Mتکثیر و سپس جهت تعیین ژنوتیپ، محصولات PCR با آنزیم برشی AccI مورد تیمار آنزیمی قرار گرفتند. فراوانی هر یک از آلل-های AccI– وAccI+ به ترتیب در مرغ بومی مازندران برابر با 73/0 و 27/0، در مرغ گوشتی برابر با 6/0 و 4/0 و در مرغ تخم گذار برابر با 85/0 و 15/0 محاسبه شد. دو ژنوتیپ AccI-/- و AccI+/- با فراوانی هر یک به ترتیب 46/0 و 54/0 در جمعیت مرغ بومی مازندران، 2/0 و 8/0 در جمعیت مرغ گوشتی و 7/0 و 3/0 در جمعیت مرغ تخم گذار مشاهده شد. مقایسه فراوانی ژنی بین جمعیت مرغ های بومی مازندران با مرغ های گوشتی و تخم گذار اختلاف معنی داری نداشت، اما این اختلاف در بین جمعیت مرغ های گوشتی و تخم گذار از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.05). همچنین مقایسه فراوانی ژنوتیپی بین هر سه جمعیت از لحاظ آماری اختلاف معنی داری را نشان داد(P<0.05). در نمونه های مورد مطالعه ژنوتیپ AccI+/+ مشاهده نشد. اختلاف در توزیع ژنوتیپی ممکن است در نتیجه اختلاف در استراتژی های انتخاب استفاده شده در این جوامع باشد. اینکه ژن PEPCK-M در جمعیت های مورد بررسی دارای ملاحظه ای ان از آن در ی اب و اح ادی آه اده د.