چیستی سبک زندگی ایرانی - اسلامی و چگونگی اجتهاد فرهنگی الگونگر

سبک زندگی، مفهوم جدیدی است. از زمان طرح نظری آن در معنای امروزین، بیش از چند دهه)سالهای دهه 60 میلادی(نمی گذرد. بخشی از ابهام درباره مفهوم سبک زندگی، به مسائل منطقی - زبانی و بخشی دیگر، به بستر فرهنگی - جامعه شناختی، که از آن برآمده، بازمی گردد. از سویی، ویژگی میان رشته ای مطالعات مربوط به سبک زندگی به ابهام مفهومی آن دامن زده است. سبک زندگی، مجموعه ای از عناصر پیوسته به هم است و افراد، سازوار با هویت و سلایق خویش، آنها را برگزیده و یک کل متمایز را تشکیل می دهند.
در سبک زندگی اسلامی، تنها به دنبال متن روایات و آیات و زندگی ائمه نیستیم، که این موارد بسان منابع استنباطی سبک زندگی اسلامی است، بلکه با استفاده از»الگوهای فرهنگی اسلام«که در منابع دینی آمده است، می توانیم در صحنه زندگی ورود پیدا کنیم. زوایای سبک زندگی اسلامی، گونه گون و سازوار با نیازهای انسان و جامعه است که می توان در شانزده حوزه کلی، این زوایا را فهرست کرد که به صورت جدول و نمایش ترسیمی نیز ارائه شده است. سیره رضوی نیز منبعی مهم از جهت معرفتی - ارزشی برای الگوسازی فرهنگی به شمار می رود.