تاثیر آلاینده های هوا بر پذیرش های اورژانسی سکته های قلبی در شهر تهران طی دوره زمانی 91-1386

شهر تهران یکی از آلوده ترین شهرهای جهان محسوب می شود که عواقب آن به صورت بیماری های مختلف بروز می نماید. در این مطالعه داده های مربوط به سکته های قلبی، آلاینده های هوا و عناصر اقلیمی طی دوره آماری 91-1386 با هدف بررسی ارتباط بین آلاینده های هوا و سکته های قلبی در شهر تهران جمع آوری شده اند.

مطالعه حاضر از نوع اکولوژیک تحلیلی-توصیفی بود که به بررسی تاثیر مقدار میانگین روزانه پنج آلاینده SO2، NO2، O3، CO و PM10 بر تعداد پذیرش های روزانه سکته های قلبی پرداخت. داده های مربوط به سکته های قلبی از اورژانس تهران، داده های آلودگی هوا از سازمان پایش کیفیت هوای شهر تهران و داده های مربوط به عناصر اقلیمی از سازمان هواشناسی شهر تهران اخذ گردیدند. سپس با استفاده از نرم افزار Stata نسخه 12و رگرسیون دو جمله ای منفی محاسبات آماری انجام شد.
نتا یج: نتایج نشان می دهند که ارتباط معنی داری بین سکته های قلبی و میانگین روزانه آلاینده های مونوکسیدکربن، دی اکسید نیتروژن، دی اکسیدگوگرد، ازن و ذرات کوچک تر از10 میکرون وجود دارد. از میان عناصر اقلیمی مورد بررسی، فشار هوا و میانگین حداقل دما دارای ارتباط معنی دار با سکته های قلبی بودند.

با توجه به ارتباط بین افزایش آلاینده های هوا و پذیرش سکته های قلبی در شهر تهران توصیه می شود اقدامات فوری جهت کنترل سطح آلاینده های هوای شهر تهران انجام شود.