بررسی ایمنی هومورال در طیور چالش شده با ایمریا قبل و پس از واکسیناسیون به روش الایزا

علیرغم استفاده فراوان از داروهای ضدکوکسیدیایی و توسعه واکسن علیه ایمریا، این انگل کماکان در میان ماکیان شایع می باشد. درک مکانیسم های ایمنی، محققان را در پیشگیری کار آمدتر این عفونت انگلی یاری می نماید.

مطالعه حاضر به منظور بررسی ایمنی هومورال علیه کوکسیدیوز طیور با استفاده از الایزا، قبل و پس از مصرف واکسن تخفیف حدت یافته لیواکوکس Q انجام شده است.

یکصد و بیست جوجه یک روزه گوشتی سویه تجاری راس به صورت تصادفی به 4 گروه 30 قطعه ای تقسیم گردیده وواکسن لیواکوکس Q در سن 4روزگی و دز عفونی در 14روزگی به صورت داخل دهانی به هر جوجه تلقیح گردید. ضمن ارزیابی شاخص هایی نظیر میزان افزایش وزن، ضایعات روده ای و تعداد ااسیست در 21 روزگی، ایمنی هومورال با روش الایزا بر روی نمونه های سرمی تهیه شده از جوجه ها در 7 و 21 روزگی مورد بررسی قرارگرفتند.

سه روز پس از واکسیناسیون میانگین جذب نوری گروه های بدون دریافت واکسن- چالش نشده (553/ 0) اختلاف معنی داری با گروه های دریافت کننده واکسن - چالش نشده (686/ 0) داشت (0.05>p). در سن 21 روزگی میانگین جذب نوری سرم در گروه های بدون دریافت واکسن- چالش نشده (کنترل منفی) (331/ 0) با گروه های دریافت کننده واکسن - چالش نشده (شاهد واکسن) (663/0) و گروه های دریافت کننده واکسن- چالش-شده (آزمایش) (662/ 0) اختلاف معنی داری را نشان داد. در گروه های آزمایش، میانگین امتیاز ضایعات روده ای 22/ 2 و این امتیاز در پرندگان بدون دریافت واکسن- چالش شده (شاهد آلوده) 78/ 3 بود که از نظر آماری معنی دار می باشد. ارتباط معنی داری میان میانگین افزایش وزن و میزان دفع ااسیست با سطح سرمی پادتن در گروه های آزمایش و شاهد آلوده مشاهده نگردید.
نتیجه گیری نهایی: بر اساس مطالعه حاضر می توان گفت استفاده از واکسن زنده تخفیف حدت یافته، اثری مشابه چالش با ااسیست حاد بر ایمنی داشته و سبب افزایش میزان پادتن ها در سرم می گردد. همچنین استفاده از واکسن روی شاخص هایی مانند ضایعات روده ای، که در ارزیابی بیماریزایی و آسیب شناسی کوکسیدیا کاربرد دارند، دارای اثر مهارکنندگی می باشد.