بکارگیری مدل میانگین- واریانس مبتنی بر اعتبار برای تشکیل سبدی از صندوق های سرمایه گذاری مشترک

تحقیق حاضر، به بررسی مسئله بهینه سازی پرتفوی (به عنوان یکی از مسائل بنیادین در حوزه ی سرمایه گذاری) با توجه به مفاهیم ریسک مبتنی بر تئوری اعتبار می پردازد. به نحوی که، مدل بهینه سازی پرتفوی در چارچوب تئوری امکان (زاده 1978- 1965 میلادی) را با یک مدل بهینه سازی پرتفوی نوین مبتنی بر تئوری احتمال منطبق ساخته و مدل اخیر را که در واقع در قالب یک رویکرد سرمایه گذاری منفعلانه مطرح می گردد، پیرامون تشکیل سبدی از صندوق های سرمایه گذاری سهامی فعال در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1390 تا پایان دی ماه سال 1392 مورد بررسی قرار می دهد. نتایج حاصل از اجرای رویکرد مزبور بوسیله کاربرد الگوریتم ژنتیک، حاکی از عملکرد مشابه سبد تشکیل شده از صندوق ها (بر مبنای شاخص شارپ) با عملکرد بازارست.