تغییر میزان نرخ پاشمان در شدت ها و مدت های مختلف بارندگی در خاک های مارنی

فرسایش پاشمانی اولین مرحله در فرآیند فرسایش شناخته شده که نتیجه ی بمباران سطح خاک بوسیله ی قطرات باران است. جدا شدن ذرات خاک توسط قطرات باران و انتقال ذرات جدا شده توسط رواناب، دو فرآیند پایه ای فرسایش خاک می باشند. در این تحقیق به بررسی تاثیر مقادیر مختلف شدت بارش بر روی مقدار فرسایش پاشمانی در سه مدت زمان بارندگی 10، 20 و 30 دقیقه با استفاده از باران ساز FEL3 در آزمایشگاه بر روی خاک مارن پرداخته شد. پس از کالیبراسیون باران ساز و توزین نمونه ها در آون، نمونه ها در زیر باران شبیه سازی شده با شدت های 60، 90 و 120 میلی-متر بر ساعت برای مدت های 10، 20 و 30 دقیقه قرار گرفت. بعد از اتمام بارش، نمونه ها مجددا برای مدت 24 ساعت در آون با دمای 105 درجه ی سانتی گراد قرار داده شد تا وزن ثانویه ی آن ها محاسبه شود. نتایج حاکی از آن است که بین مقادیر مختلف شدت و مدت بارندگی بر افزایش میزان فرسایش پاشمانی اختلاف معنی دار وجود دارد. اما اثر متقابل دو فاکتور شدت و مدت بر میزان پاشمان اختلاف معنی دار نداشت. با تداوم بارندگی، میزان پاشمان در شدت های های مختلف به دنبال تخریب خاکدانه ها افزایش یافت به گونه ای که در شدت 120 میلی متر در ساعت و زمان 30 دقیقه بیشترین میزان پاشمان مشاهده شده است. هم چنین نتایج نشان داد که در مدت زمان 20 دقیقه از شروع بارش در هر سه شدت، بدلیل ایجاد لایه سطحی از آب بر روی خاک، هر چند میزان فرسایش پاشمانی افزایش پیدا کرده است اما این افزایش معنی دار نبود.