تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی دایره ای بر غلظت رزیستین پلاسما و مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2

رزیستین به عنوان یک آدیپوسایتوکین جدید با دیابت نوع 2 در ارتباط است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر برنامه تمرین ورزشی مقاومتی دایره ای بر غلظت پلاسمایی رزیستین و مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
در این مطالعه نیمه تجربی-کاربردی، 24 نفر مرد مبتلا به دیابت نوع 2 انتخاب و در دو گروه تمرین(15 نفر، سن 46.40 ± 3.02 سال) و کنترل(12 نفر، سن 45.06 ± 3.86 سال) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تمرین 8 هفته برنامه تمرین مقاومتی ایستگاهی را 3 جلسه در هفته با شدت 30-70 درصد حداکثر تکرار بیشینه اجرا کردند. قبل و بعد از برنامه تمرین مقاومتی، سطوح رزیستین، انسولین، گلوکز خون، هموگلوبین گلیکوزیله(HBA1c) و شاخص مقاومت به انسولین پس از 12 ساعت ناشتای شبانه اندازه گیری شد. متعاقب نمونه گیری مرحله دوم، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون t و در سطح معنی داری p≤0.05 انجام شد.
نتایج نشان داد هشت هفته تمرین مقاومتی تفاوت معنی داری بین گروه ها در سطوح رزیستین(0/002= p)، انسولین(0/001=p)، گلوکز خون(0/001=p)، هموگلوبین گلیکوزیله(0/038=p) و شاخص مقاومت به انسولین(0/001 =p) ایجاد کرد.
به نظر می رسد تمرین مقاومتی دایره ای می تواند تاثیر معنی داری بر مقادیر رزیستین خون و شاخص مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد. ممکن است رزیستین پلاسما با مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 در ارتباط باشد.