بررسی میزان شیوع عفونت های درماتوفیتی در بین دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان کوهرنگ در سال های 1393 و 1394

هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع نسبی عفونت های درماتوفیتی در بین دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان کوهرنگ در سال 1394- 1393 بود.

در این مطالعه، تعداد 891 نفر از دانش آموزان مدارس ابتدایی از نظر وجود ضایعات سطحی مشکوک بررسی و از افراد دارای ضایعه نمونه گیری به عمل آمد و با روش های مطالعه ی مستقیم و کشت، از نظر وجود عناصر قارچی مورد بررسی قرار گرفت.

از 4313 دانش آموز مقطع ابتدایی، تعداد 891 نفر مورد بررسی قرار گرفتند و از 40 نفر دارای ضایعه ی مشکوک به عفونت قارچی، نمونه گیری به عمل آمد. در این میان، تعداد 10 مورد مثبت تشخیص داده شد. موارد مثبت عبارت از 8 مورد درماتوفیت شامل 5 مورد Trichophyton verrucosum، 1 مورد Microsporoum canis، 1 مورد Miorosporum gypseum، 1 مورد Trichophyton violaseum و 2 مورد غیر درماتوفیت شامل جنس Malassezia عامل Pityriasis بودند.

70 درصد موارد ابتلا در قشر ضعیف از نظر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و همچنین از نظر بهداشت ظاهری قرار داشتند که مهم ترین علت آن، می تواند بهداشت پایین و سبک زندگی دامداری و کشاورزی در این خانواده ها باشد. با توجه به زئونوز بودن Dermatophytosis، بدیهی است که سبک زندگی در این طبقه ی اجتماعی تاثیر به سزایی در بروز این بیماری ها دارد. کشاورزی و دامداری و نیز زندگی نزدیک با سایر حیوانات از جمله گربه و سگ در کنار سطح بهداشت و آگاهی پایین، از عوامل زمینه ساز مهم در ابتلا به درماتوفیتوز می باشند.