نانو ذرات مغناطیسی و تصویربرداری مولکولی

نانوذرات مغناطیسی (MNP) به طور فزاینده ای در تصویربرداری مولکولی از بیماری های قلبی و عروقی و MRI مورد استفاده قرار می گیرند. اندازه مناسب، خواص فیزیکی و خواص شیمیایی این ذرات آن ها را به عواملی مناسب جهت استفاده در تصویربرداری های سلولی و مولکولی تبدیل کرده است.لذا آشنایی و معرفی این نانو ذرات امری به روز و ضروری است.
این مقاله از نوع مقاله های مروری است که در آن با مراجعه به مقاله های علمی و پژوهشی داخلی و خارجی مورد تجزیه و تحلیل و جمع بندی قرار گرفته است. اکسید های آهن سوپر پارا مغناطیس (SPIO) وذرات اکسید آهن سوپر پارا مغناطیس فوق ریز (USPIO) بیشترین کاربرد را دارند. نانوذرات اکسید آهن (SPIO) بیش تر در تصویربرداری ارگان های وابسته به سیستم رتیکواندوتلیال استفاده می شوند، در حالی که نانوذرات (USPIO) به دلیل تمایل آن ها به جمع شدن در گره های لنفاوی، برای تصویربرداری سیستم های لنفاتیکی مناسب هستند. عوامل سوپر پارامغناطیس از یک هسته مرکزی از اکسید آهن که توسط پوششی از کربوهیدرات و پلیمر احاطه شده اند تشکیل شده اند. ذرات سوپر پارامغناطیس اکسید آهن (SPIO) اغلب به عنوان پروب های تصویربرداری MR برای آزمون های تصویربرداری مولکولی مورد استفاده قرار می گیرند. این ذرات می توانند به طور موثر تری زمان T2پروتون های آب را کوتاه کنند.در مورد بیماری های قلبی و عروقی، تصویربرداری مولکولی امکان مطالعه دقیق بیماری و مدیریت آن را درمشکلاتی نظیر گرفتگی عروق، آریتمی، پس زدن عضو پیوندی، تشکیل لخته در عروق و ایست قلبی فراهم می آورد. تمرکز و سرمایه گذاری هر چه بیشتر بر علوم نانوتکنولوژی و استفاده از فناوری نانو میتواند تاثیر بسزایی بر اقتصاد، بهداشت، درمان و پیشرفت در حوزه علوم پزشکی داشته باشد و کاربرد نانوذرات در فناوری های جدید PET، SPECT و سایر دستگاه های تصویربرداری و درمانی بسیار محسوس است.