اثرات گل بومادران و برگ اکالیپتوس بر قابلیت هضم یونجه به روش برون تنی

زمینه مطالعاتی: گل بومادران و برگ اکالیپتوس دارای ترکیبات فنولی هستند که می توانند الگوی تخمیر شکمبه را تحت تاثیر قرار دهند.
این مطالعه به منظور تعیین میزان ترکیبات فنولی گل بومادران و برگ اکالیپتوس و بررسی اثر این دو گیاه روی قابلیت هضم ماده آلی، پروتئین خام و دیواره سلولی یونجه انجام شد.
مایع شکمبه از دو راس قوچ سنجابی فیستولا شده، جمع آوری و به روش برون تنی قابلیت هضم مواد مغذی اندازه گیری شد. تیمارها شامل یونجه (کنترل) و یونجه به همراه سطوح 5، 10، 15 و 20درصد ماده خشک گل بومادران یا برگ اکالیپتوس بود.
کل ترکیبات فنولی یونجه، گل بومادران و برگ اکالیپتوس به ترتیب 9/ 5، 3/ 23 و 3/ 89 گرم در کیلوگرم ماده خشک بود در حالی که کل تانن به ترتیب 4/ 0، 3/ 15 و 2/ 72 و ساپونین 4/ 10، 5/ 67 و 1/ 174 گرم در کیلوگرم ماده خشک بود. افزودن سطوح مختلف گل بومادران به محیط کشت محتوی یونجه تغییر معنی داری بر قابلیت هضم مواد مغذی در هیچکدام از ساعات انکوباسیون نداشت. در ساعات اولیه انکوباسیون (18 ساعت ≥) قابلت هضم ماده آلی تحت تاثیر سطوح مختلف برگ اکالیپتوس قرار نگرفت ولی در ساعات پایانی با افزودن سطوح بالاتر از 10 درصد، قابلیت هضم فراسنجه های مورد اندازه گیری، روند کاهشی داشت (P<0.05). قابلیت هضم پروتئین خام یونجه تحت تاثیر سطوح مختلف برگ اکالیپتوس قرار گرفت و بیشترین کاهش در حضور 20 درصد این گیاه بود. قابلیت هضم دیواره سلولی یونجه نیز در حضور سطوح مختلف برگ اکالیپتوس کاهش یافت و بیشترین کاهش در سطح 20 درصد مشاهده شد.
نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که دو گیاه مذکور اثرات متفاوتی روی قابلیت هضم مواد مغذی یونجه گذاشتند، به نحوی که برگ اکالیپتوس ضرایب هضم را کاهش داد در صورتی که گل بومادران تاثیر معنی-داری بر آن نداشت.