اثر پورمورفامین بر بلوغ تخمک و بیان ژن های هیستون داستیلاز در تکامل جنین های پارتنوژنز گوسفند

زمینه مطالعاتی: پورمورفامین، آگونیست مولکول سونیک هدجی هاگ است که نقش مهمی در تنظیم فعالیت گیرنده ها و عامل رونویسی دارد.
در این مطالعه اثر پورمورفامین بر میزان بلوغ تخمک ها و بیان ژن های هیستون داستیلاز در جنین های پارتنوژنز گوسفند مورد بررسی قرار گرفت.
نمونه های تخمدان گوسفند از کشتارگاه صنعتی پوریای شرق سال 1392 در استان ورامین تهیه و مجموعه کومولوس- تخمک در محیط حاوی 250 و 500 نانوگرم پورمورفامین و کنترل (بدون پورمورفامین) کشت داده شد. 22 ساعت بعد از بلوغ، سلول های کومولوس از تخمک ها جدا شده و برای ارزیابی بلوغ هسته ای و سیتوپلاسمی تخمک به ترتیب از رنگ آمیزی هوخست و سل تراکر بلو استفاده گردید. همچنین گروهی از تخمک ها وارد مرحله فعال سازی شده و تا مرحله بلاستوسیست کشت داده شد. تعیین میزان بیان ژن های1 Hdac، Hdac2 و Hdac3 به روش کمی بوسیله دستگاه (Real Time PCR(qPCR مورد ارزیابی قرار گرفت.
در تحقیق حاضر در مقدار 500 نانوگرم پورمورفامین، علی رغم اینکه تاثیر معنی داری بر بلوغ هسته ای تخمک نداشت اما منجر به افزایش بلوغ سیتوپلاسمی تخمک شد. همچنین در گروه های تیمار یافته با پورمورفامین درصد زایگوت و بلاستوسیست به ازای هر کلیواژ در مقایسه با گروه کنترل معنی دار نشد. آنالیز qPCRنشان داد که در محیط حاوی250 نانوگرم پورمورفامین در مقایسه با گروه کنترل بیان ژن Hdac2-3 و Hdac1 به ترتیب افزایش و کاهش معنی دار پیدا کرد.
نتیجه گیری نهایی: بر طبق نتایج، پورمورفامین اثر مثبتی بر میزان بلوغ سیتوپلاسمی تخمک به نظر می رسد که مقدار 500 نانوگرم پومورفامین باعث القاء بلوغ سیتوپلاسمی تخمک می شود و یک عامل خوبی برای بهبود بلوغ سیتوپلاسمی تخمک است.