ارزیابی روش های برآورد دبی پیک سیلاب در حوضه آبخیز شهری جهت کنترل سیلاب

گسترش روزافزون شهرها و تغییر کاربری اراضی زراعی و مرتعی به اراضی مسکونی و صنعتی و بحران سیل در نقاط شهری و به موازات آن تغییرات ایجاد شده در نفوذپذیری، فریب رواناب و تبخیر و تعرق باعث می گردد که رفتار هیدرولوژیکی حوضه های آبخیز شهری نسبت به حوضه های طبیعی غیرعادی و نامنظم گردد. عوامل متعددی در ظهور سیلاب و شدت آن موثر می باشند که امکان بررسی این عوامل نیاز به تحقیقات جامع تری دارد. برای این منظور در بسیاری از آبخیزهای کوچک به دلیل عدم وجود ایستگاه هیدرومتری و یا وجود نواقص آماری زیاد، نیاز به انتخاب روش های مناسب با توجه به شرایط و خصوصیات حوضه ها می باشد. در این تحقیق با هدف بررسی و ارزیابی دبی پیک سیلاب حوضه های آبخیز شهر بیرجند، از مدل هیدرولوژیکی بارش- رواناب و روش های تجربی استفاده گردیده است. بدین منظور در تحقیق حاضر برای منطقه ای کردن مدل از آمار و اطلاعات 11 ایستگاه هیدرومتری مجاور منطقه مطالعاتی استفاده شد. در ادامه برای بدست آوردن توزیع مناسب و محاسبه دبی با دوره بازگشت های مختلف در حوضه مورد تحقیق از نرم افزار HYFA استفاده و مقادیر دبی حداکثر سیلاب حوضه های مشابه فاقد آمار را در دوره بازگشت های مختلف محاسبه گردید. نتایج بدست آمده از روش های تجربی حاکی از آن است که این روش ها برای ایستگاه های مورد مطالعه نتایج قابل قبول و مناسبی ارائه نمی دهد، در حالی که روش مدل هیدرولوژیکی بارش- رواناب نتایج قابل قبولی را ارائه داده است.