تکنیکهای سالینجر برای خوانندگان تلویحی اش (بررسی رمان ناطوردشت از منظر رویکرد نقد خواننده محور)

چه چیز باعث شده است که یگانه رمان جی. دی.سالینجر، یعنی ناطور دشت، علی رغم اینکه خواندنش بارها قدغن شده است، به یکی از پرخوانده ترین رمان های طول تاریخ بدل گردد؟ مورد تحریم قرار گرفتن و محبوب بودن توامان رمان آن را به نمون های عالی برای تجزیه و تحلیل از دیدگاه نقد خواننده محور تبدیل کرده است. این مقاله بر اساس رهیافت ها و نظریه های نقد خواننده محور، به ویژه دیدگاه های ولف گانگ ایزر، می کوشد تا پرده از رمز محبوب بودن رمان بردارد. بر اساس تئوری های نقد خواننده محور، خوانش تعاملی بین متن و خواننده است. از دیدگاه نظریه پردازان این رهیافت، این خوانندگان هستند که هنگام خوانش یک اثر ادبی معنای آن را بر می سازند. ایزر که از مهمترین نظریه پردازان نقد خواننده محور محسوب می گردد، با تاکید بر نقش خواننده در خلق معنی معتقد است که معنا در تعامل بین خواننده و متن و در زمانی صورت می گیرد که خواننده پس زمینه های ادبی و فرا ادبی خویش را به همراه خود می آورد تا قسمت های نانوشته های متن را بنویسد. ایزر که با دیدگاهی پدیدارشناختی به متن می نگرد، بیشتر بر مفاهیمی همچون خلاء های متن، عدم قطعیت، پیش بینی وبازنگری تاکید دارد. این نکته که رمان ناطور دشت توسط یک راوی غیر قابل اعتماد نقل می شود، موجب شده است تا رمان سرشار از خلاء ها و ابهاماتی شود که خواننده را به تعاملی چندگانه برای خوانش متن فراخواند که نهایتا موجب برساخت معنا گردد. می توان ادعا نمود که یکی از دلایل محبوبیت روز افزون رمان، حتی سال ها پس از انتشار اولیه آن، استفاده ماهرانه سالینجر از چنین عناصر محرک خوانش در سراسر رمانش می باشد.