تاثیرخوراکی نانوذرات نقره بر پارامترهای بیوشیمیایی کلیه (کراتینین و BUN) و الکترولیت های خون درجنس نر موش سفید آزمایشگاهی

نانو ذرات نقره (SNPS) اخیرا توجه قابل ملاحظه ای را به خود جلب کرده است؛ اما بررسی سمیت این نانوذرات کمتر مورد توجه واقع شده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر خوراکی نانو ذرات نقره بر پارامترهای بیوشیمیایی کلیه (کراتینین وBUN) و الکترولیت های خون در جنس نر موش سفید آزمایشگاهی طراحی و اجرا شد.
در این مطالعه تجربی، 45 سر موش بالب سی (Balb/c) نر در حدود 4 هفته (با وزن 3±2/24 گرم) به طور تصادفی در 3 گروه 15 سری (تیمار1، تیمار2، کنترل) مورد بررسی قرار گرفتند. درمان خوراکی و روزانه و به مدت 14 روز در گروه تیمار1 با محلول ppm 2 نانوذرات نقره و برای گروه تیمار2 با ppm 50 نانوذرات نقره و گروه کنترل با همان حجم آب مقطر شروع شد. سپس در روزهای 2،7 و 14 خون گیری مستقیم از قلب صورت گرفت و میانگین غلظت سرمی کراتینین، (نیتروژن اوره خون)BUN، سدیم، پتاسیم، در گروه کنترل و تیمار با ppm 20 نانو ذرات و تیمارppm 50 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از نرم افزار ppm 17 و به روش آنالیز واریانس دوطرفه در سطح معنی داری (P<0.05) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین سطح سرمی کراتینین در روز دوم، در گروهppm 20 نانو ذرات نقره نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05)؛ اما در سطح نیتروژن اوره خون (BUN) در گروهppm 20 وppm 50 نانو ذرات نقره از نظر آماری اختلاف معنی داری با گروه کنترل مشاهده نشد (P<0.05)؛ همچنین میانگین سطح سرمی سدیم در روز چهاردهم در گروه ppm 20 نانو ذرات نقره و گروه کنترل افزایش معنی داری مشاهده گردید (P<0.05). در میانگین سطح سرمی پتاسیم در روز دوم، در گروهppm 50 نانو ذرات نقره نسبت به کنترل کاهش معنی داری مشاهده شد (P<0.05) و روز هفتم در گروهppm 20 نانو ذرات نقره نسبت به کنترل کاهش و در روز چهاردهم هر دو گروهppm 20 و ppm 50 نانو ذرات نقره با گروه کنترل کاهش معنی داری مشاهده شد (P<0.05).
این مطالعه نشان داد که درمان خوراکی نانو ذرات نقره بر روی پارامترهای بیوشیمیایی کلیه و الکترولیت ها خون اثر منفی می گذارد و باید در مصرف آن ها احتیاط لازم صورت گیرد.