مقایسه ی برخی ویژگی های نحوی گفتار دانش آموزان دبیرستانی مبتلا به کم شنوایی

کم شنوایان علاوه بر محدودیت واژگانی، در سازماندهی واژه ها در قالب جمله نیز مشکل دارند. چنین مشکلاتی باعث می شود که بسیاری از مواقع پیام آنها برای مخاطب نامفهوم و سرشار از ابهام باشد. هدف از این پژوهش بررسی مقایسه ای برخی ویژگی های نحوی (فاعل، فعل، مفعول و حرف ربط) در گفتار دانش آموزان دختر مبتلا به کم شنوایی با دختران با شنوایی هنجار در مقطع دبیرستان بود.
این پژوهش به صورت مطالعه توصیفی _ تحلیلی و مقطعی اجرا شد. شرکت کنندگان 20 دانش آموز مبتلا به کم شنوایی (شدید تا عمیق) و 30 دانش آموز با شنوایی هنجار دبیرستانهای دخترانه بودند. از دانش آموزان خواسته شد که تصاویر سریال آزمون تشخیص بوستون را توضیح دهند، همزمان صدای دانش آموز ضبط، گفتارش آوانویسی، ویژگی های نحوی شمارش شده و استخراج شدند. سپس اطلاعات بدست آمده وارد نرم افزار spss16 شده و با استفاده از آزمون آماری t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین و انحراف معیار تعداد کل فاعل، فعل، مفعول و حروف ربط در گروه نمونه (3/5) 18، (3/4)17، (3/3) 7، (7/2) 4/25 بود. تفاوت میانگین تعداد فاعلهای حذف شده در گروه شاهد و نمونه معنادار بود (0/001>p).
نتایج پژوهش حاضر نشان داد دانش آموزان کم شنوا حتی در مقاطع تحصیلی بالاتر مهارت های نحوی ضعیفی نسبت به همسالان خود نشان می دهند، به طوری که تعداد فاعل، فعل و مفعول کمتری را نسبت به همسالان هنجار خود بکار می برند که می تواند به دلیل غنای واژگانی کمتر باشد. دانش آموزان کم شنوا برخی مهارت های نحوی مثل حروف ربط را خیلی کمتر از دانش آموزان با شنوایی هنجار استفاده می کنند.