مدیریت عملیات امدادرسانی در شرایط اضطرار با استفاده ازمفهوم تور پوششی و امکان ارسال مستقیم

یکی از مفاهیمی که در مدیریت نوین مطرح می باشد، مدیریت پایدار است که در آن جنبه های اجتماعی (و انسانی) و زیست محیطی در کنار جنبه اقتصادی مد نظر قرار می گیرند. در این خصوص برای یکی از جنبه های اجتماعی میتوان آمادگی برای امداد رسانی چابک در شرایط اضطرار را مطرح نمود. برای دستیابی به مدیریت چابک در چنین شرایطی، تعمیمی از مساله تور پوششی ظرفیت داربا امکان امداد رسانی مستقیم به نقاط آسیب دیده، با پنجره های زمانی سخت ارائه شده است. در این مساله نقاط حادثه دیده یا توسط پایگاه مرکزی و پایگاه های امداد برپا شده پوشش داده می شوند و یا در صورت عدم پوشش توسط این پایگاه ها باید از طریق پایگاه امداد مرکزی و توسط وسایل حمل و نقل خاص، امداد رسانی مستقیم به آنها صورت گیرد.هدف این مقاله، تعیین مجموعه ای بهینه از پایگاه های امداد برپا شده و استقرار تیم های امداد رسان از پایگاه امداد مرکزی در این پایگاه ها و همچنین اعزام تیم های امداد رسان به نقاط حادثه دیده ای است که تحت پوشش هیچ پایگاه امدادی قرار ندارند، به طوریکه کمترین هزینه را در برداشته و در سریع ترین زمان ممکن اتفاق افتد. یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط برای این مساله ارائه شده و الگوریتم ژنتیک برای حل آن در اندازه های متوسط و بزرگ پیشنهاد شده است. نتایج بررسی مثالهای عددی مختلف، حاکی از صحت مدل و کارایی الگوریتم ژنتیک پیشنهادی است.