تحلیل جامعه شناختی برابری جنسیتی در رویکردها و اهداف توسعه انسانی

در یکی دو قرن اخیر مسئله ی حضور زنان در اجتماعی در جوامع معاصر برجستگی و نمود خاصی یافته است. تغییر در نگرش به زنان بدون تردید مقدمه ای هرگونه تغییر در رابطه با وضعیت زنان در جوامع مختلف است. از این منظر، گذار به وضعیت برابری جنسیتی مستلزم تغییر در نگرش ها نسبت به نابرابری جنسیتی و لوازم و عناصر آن دانسته می شود. مطالعه ی حاضر در راستای شناسایی وضعیت نگرش به زنان در ایران با توجه خاص به تغییرات ناشی از آن مبتنی بر شاخص های توسعه ی انسانی سازمان یافته است. داده های مورد استفاده برای آزمون فرضیه ی اصلی تحقیق از مجموعه داده های پیمایش جهانی ارزش ها WVS، موج پیمایش سال های 2005 تا 2008 اخذ شده است. این پیمایش در ایران در سال 2007 با 2667 نمونه ی آماری انجام شده است. با توجه به وضعیت داده ها، تحلیل نوشتار حاضر مبتنی بر 21 استان از مجموع استان های ایران بوده است و با در نظر گرفتن استان های خراسان جنوبی و شمالی که داده های آنها در استان خراسان رضوی ادغام شده اند. تحلیل های پژوهش حاضر بر حسب 19 استان باقیمانده صورت پذیرفته است. یافته ها حاکی از ارتباط معنی دار میان وضعیت شاخص توسعه ی انسانی (HDI) و زیرمجموعه های آن یعنی درآمد سرانه، امید به زندگی و سطح آموزش با نگرش به زنان در ابعاد مختلف است؛ همچنین نتایج رگرسیونی نشان می دهند که شاخص توسعه ی انسانی به تنهایی بیش از 4/35 درصد از واریانس نگرش مثبت به زنان در استان های ایران را تبیین می کند.