الویت بندی اهداف استراتژیک با استفاده از تکنیک برنامه ریزی ترجیحات فازی لگاریتمی (LFPP)و ترسیم نقشه استراتژی به کمک مفاهیم کارت امتیازی و روش آنالیز مسیر

امروزه سازمان ها برای رسیدن به رشد و تعالی، بی نیاز از تدوین و الویت بندی اهداف استراتژیک، برنامه ریزی استراتژیک و در نهایت ارزیابی عملکرد خود نیستند]5[.کارت امتیازی متوازن با ساختاری سلسله مراتبی و علت و معلولی می تواند مسیر رشد سازمان را هموار و گام های تعالی را هموار سازد، چرا که علاوه بر پایش اهداف مالی، سایر عوامل موثر و کلیدی رشد و موفقیت را هم در نظر گرفته و کنترل می کند]3[. نقشه استراتژی حاصل از مفاهیم کارت امتیازی متوازن، در حقیقت مدل علت و معلولی پیچیده ای است که اثر بعد رشد و یادگیری سازمان بر فرایندهای داخلی، مشتری و نهایتا وجه مالی سازمان را در بر می گیرد.نقشه استراتژی با در نظر گرفتن ارتباط میان اهداف استراتژیک سازمان، مسیر رشد در سازمان را مشخص می کند]6[. برای بهبود و گسترش کاربرد مدل کلاسیک کارت امتیازی متوازن در سال های اخیر، روش های متنوعیمورداستفاده قرارگرفته است که به ترکیب آن با مدل های کمی و کیفی پرداخته اند]8[. در این پ‍ژوهش که نوعی از مطالعه موردی یا موردکاوی برای شرکت نفت سپاهان محسوب می شود، پس از مطالعه ادبیات استراتژی، کارت امتیازی متوازن و بررسی راه حل های ارائه شده جهت بهبود کاربرد آن در توسعه نقشه استراتژی و اهداف استراتژیک، به بررسی جدیدترین نمونه روش های الویت بندی اهداف استراتژیک پرداختیم. نهایتا مدلی پیشنهاد گردید که پس از وزن دهی و الویت بندی مضامین و اهداف استراژیک، نقشه استراتژی شرکت نفت سپاهان را ترسیم کند]1[.