کنترل بهتر تغییرات همودینامیک حین کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک با رمی فنتانیل در مقایسه با دکسمدتومیدین

دمیدن گاز به داخل حفره ی پریتوئن در اعمال جراحی لاپاراسکوپیک منجر به تغییرات همودینامیک شدید در بیمار می شود و اغلب، نیاز به مداخلات وسیع توسط متخصص بیهوشی جهت کنترل این تغییرات دارد. هدف این مطالعه، مقایسه ی کارایی دکسمدتومیدین، یک آلفا- دو اگونیست مرکزی، و رمی فنتانیل، یک مخدر کوتاه اثر، جهت کاهش یا پیش گیری از این تغییرات و پایداری بیشتر قلبی- عروقی در این بیماران بود.
در این کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور، 60 بیمار کاندید جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک به دو گروه دریافت کننده ی دکسمدتمیدین و رمی فنتانیل تقسیم شدند. القا و نگهداری بیهوشی به طور یکسان در دو گروه انجام شد و در انتها، 47 بیمار مورد آنالیز قرار گرفتند. فشار خون سیستولی و دیاستولی و ضربان قلب بیماران در زمان های مختلف حین جراحی، هر ده دقیقه اندازه گیری و مقایسه شد.
ضربان قلب و فشار خون سیستولی و دیاستولی بین دو گروه در بعضی زمان ها اختلاف معنی دار داشت و در اغلب موارد، در گروه رمی فنتانیل پایین تر از دکسمدتومیدین بود. از طرفی، مدت زمان لازم برای ریکاوری بیماران در گروه دکسمدتومیدین به صورت معنی داری بیشتر بود.
انفوزیون رمی فنتانیل در کنترل تغییرات همودینامیک ناشی از دمیدن گاز درون پریتوئن حین کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک، نسبت به دکسمدتومیدین موثرتر است.