بررسی مقایسه ای ادراک فاصله سالمندان فعال و غیرفعال

ضعف درراه رفتن، اختلالات بینایی و ادراک فاصله از مهم ترین عوامل مشکل ساز در دوران سالمندی می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی تفاوت ادراک فاصله سالمندان فعال و غیرفعال بود.
روش پژوهش از نوع علی-مقایسه ای و جامعه آماری سالمندان شهرستان تبریز (دامنه سنی 75 -60) بود. با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس 25 نفر سالمند فعال و 25 نفر سالمند غیرفعال انتخاب شدند. از آزمون راه رفتن با چشم بسته در مسیر مستقیم به سمت هدف قبلا مشاهده شده، برای سنجش ادراک فاصله و از درصد خطا به عنوان شاخص ادراک فاصله استفاده شد. برای بررسی تفاوت ادراک فاصله سالمندان فعال و غیرفعال از آزمون تی مستقل استفاده شد.
نتایج نشان داد طول، زمان راه رفتن و تعداد گام سالمندان فعال نسبت به سالمندان غیرفعال معنادار است (p<0.05)، به عبارتی طول گام سالمندان فعال بلندتر و تعداد گام و زمان راه رفتن آنان کمتر از سالمندان غیرفعال بود.
تحقیق حاضر برتری سالمندان فعال نسبت به غیرفعال را نتیجه داد که نشان می دهد فعال بودن در سالمندان باعث افزایش اعتماد در آنان جهت برداشتن گام های کشیده تر و طی مسافت در مدت زمان کمتر می شود.