مدیریت درد مزمن در سالمندان، یک پژوهش کیفی

با توجه به پیچیده بودن مدیریت درد مزمن در دوران سالمندی، شناسایی فرآیند مدیریت این درد از اهمیت فراوانی برخورداراست. بدین جهت این پژوهش با هدف شناسایی فرآیند مدیریت درد مزمن و عوامل تسهیل کننده مرتبط با آن در سالمندان، انجام گردید.
این مقاله کیفی با رویکرد گراندد تئوری، انجام شده است. مصاحبه نیمه ساختارمند و مشاهده شرکت کنندگان روش اصلی گردآوری داده ها بود. شرکت کنندگان شامل 30 سالمند مبتلا به درد مزمن، سه نفر از همراهان آنها و همچنین 29 نفر از از اعضای گروه درمانی بودند،که به صورت هدفمند و نظری انتخاب گردیدند. تحلیل داده ها همزمان با جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش اشتراوس و کوربین انجام گردید. اعتبار داده ها بر اساس معیار های لینکلن وگابا تایید شد.
یکی از عوامل انگیزشی برای مقابله با درد مزمن در سالمندان، «دوست داشتن زندگی» بود، به طوری که اغلب سالمندان شرکت کننده در این پژوهش معتقد بودند که چون زندگی خود را دوست دارند، برای کاهش درد تلاش می کنند. طبقه دوست داشتن زندگی به عنوان یک عامل تسهیل کننده در فرآیند مدیریت درد مزمن در سالمندان مشخص گردید که شامل دو زیر طبقه«صیانت از خویشتن» و «تلاش برای زندگی» بود.
به منظور مدیریت موثر دردهای مزمن در سالمندان باید به دیدگاه های سالمندان، همراهان آنها و همچنین اعضای گروه درمانی، توجه نمود. بعلاوه، پس از شناسایی عوامل موثر بر کنترل این نوع درد از جمله «دوست داشتن زندگی»، که در مقابله با درد مزمن دارای یک نقش تسهیل کننده است، می توان از آن در طراحی یک برنامه مراقبتی جامع استفاده کرد.