پهنه بندی فعالیت لرزه ای کمربند چین خورده- رانده زاگرس با استفاده از پارامترهای فرکتالی

در تحقیق حاضر نقشه پارامترهای لرزه ای کمربند چین خورده و رانده زاگرس با بررسی تغییرات مکانی توزیع بزرگی، رومرکز و توزیع زمانی زمین لرزه ها تهیه شد. به این منظور پارامترهای فرکتالی b-value و ابعاد همبستگی مکانی و زمانی زمین لرزه های منطقه با حداقل بزرگی 4/4 در طول نزدیک به 40 سال اخیر (ژانویه 1975 تا می 2014) به نقشه در آمد. در این نقشه به وضوح مشاهده می شود که پهنه گذر زاگرس- مکران و خط واره قطر-کازرون، به عنوان کنترل کننده مقدار همگرایی و جابه جایی بلوک های دو طرف خود، سبب ایجاد تغییرات ناگهانی در ویژگی های لرزه خیزی زاگرس شده اند. در این دو بخش به ویژه پهنه گذر زاگرس- مکران در مقایسه با سایر مناطق زاگرس، نسبت وقوع زمین لرزه های بزرگ تر یا متوسط مقیاس بیشتر بوده و به نظر می رسد این رخدادها تحت کنترل روندهای غالب است که به صورت خوشه های لرزه ای مشاهده می شود. به عبارت دیگر این مناطق با بیشتربودن مقدار استرس (b-value پایین) در مقایسه با دیگر بخش های زاگرس و خوشه بندی مکانی مراکز سطحی (De پایین) در امتداد روندهای ساختاری اصلی (مانند خط واره عمان و خط واره قطر -کازرون) همراه با خوشه بندی زمانی زمین لرزه ها (Dt پایین) مشخص شده اند. به طور کلی بررسی تغییرات مکانی پارامترهای فرکتالی زمین لرزه ها اطلاعات ارزشمندی را در مورد ویژگی مقیاس ناپذیری تغییرات فعالیت های لرزه ای در کمربند زاگرس آشکار ساخت. این نتایج نشان می دهد که از پارامتر فرکتالی می توان به عنوان ابزاری مفید برای ارزیابی وضعیت لرزه خیزی در مناطق لرزه زمین ساختی فعال استفاده کرد.