بررسی ژن marR در موتان های gyrA مقاوم به سیپروفلوکساسین

در E. coli مقاومت آنتی بیوتیک چندگانه و تحمل حلال های آلی به تولید بیش از حد کمپلکس AcrAB-TolC نسبت داده شده است. بیان اپرون acrAB به وسیله فعال کننده های رونویسی نظیر MarA کنترل می شود. MarA توسط اپرون marRAB کد می شود که بیان این اپرون به صورت طبیعی توسط MarR، بازدارنده خودی اپرون mar، در یک سطح پایین نگه داشته می شود. اهداف این تحقیق جداسازی موتان های دارای مقاومت آنتی بیوتیک چندگانه از موتان های gyrA باکتری E. coli و تعیین محل موتاسیون های احتمالی در marOR می باشد. MICها برای آنتی بیوتیک های تتراسیکلین و کلرآمفنیکل در ده موتان gyrA با سطوح متفاوت مقاومت برای سیپروفلوکساسین با روش رقت های متوالی در محیط مایع تعیین شد. تحمل نسبت های مختلف از حلال های آلی هگزان و سیکلوهگزان در محیط جامد تعیین شد. حضور جهش با تکثیر ناحیه marOR شامل ناحیه بالادست ژن marR و خود ژن marR با استفاده از PCR و تعیین توالی بررسی شد. با استفاده از نرم افزار CLC توالی حاصل با توالی marOR از سویه تیپ وحشی (MG1655) که از پایگاه اطلاعاتی NCBI به دست آمد مقایسه شد. مقایسه میانگین MICها نشان داد که سه موتان از ده موتان نسبت به MG1655 به تتراسیکلین اندکی مقاوم تر بودند. میانگین شمارش کلنی ها نشان داد که سه موتان فوق رشد بهتری بر روی هگزان داشتند. در بین سه موتان، دو موتان یک جهش در marOR داشتند. این سه موتان در جدا سازی کلون های با MIC بالاتر برای تتراسیکلین استفاده شدند. میانگین شمارش کلنی ها نشان داد که این کلون ها رشد بهتری بر روی هگزان در مقایسه با موتان های اولیه داشتند و همچنین آن ها جهش اضافی در ناحیه marOR پیدا نکردند. بنابراین ایجاد جهش در marOR به تنهایی در تولید فنوتیپ مقاومت چند دارویی و فعال-شدن کامل AcrAB-TolC کافی نیست.