بررسی روش های مختلف انتقال ژن به ریز جلبک Dunaliella salina

ریز جلبک Dunaliella salina از جمله جلبک های سبز تک سلولی متحرک می باشد که دارای توانایی بسیار بالایی برای رشد در شرایط شور بوده و به دلیل دارا بودن مزایای مختلف به عنوان یک کارخانه سلولی سبز جهت تولید فرآورده های ارزشمند دارویی از قبیل واکسن ها، هورمون ها، فاکتورهای رشد، آنتی بادی های مونوکلونال و سایر پروتئین های نوترکیب مورد توجه می باشد. در این تحقیق روش های انتقال ژن خارجی به این ریزجلبک مورد بررسی قرار گرفته است. در اولین قدم و به منظور استفاده از نشانگرهای انتخابی در فرآیند انتقال ژن، آزمون تعیین میزان حساسیت به ترکیبات بازدارنده رشد از قبیل کانامایسین، هیگرومایسین، کلرامفنیکل و فسفینوتریسین انجام شد. نتایج این آزمون حاکی از حساسیت ریز جلبک به فسفینوتریسین در غلظت 7 میکروگرم در میلی لیتر بود. برای انتقال ژن از روش های همزدن با ذرات شیشه، الکتروپوراسیون، اگروباکتریوم و بمباران با تفنگ ژنی استفاده شد. سازه های مورد استفاده در این تحقیق حاوی ژن های گزارشگر gus، ژن انتخابگر bar و همچنین ژن کدکننده آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت بی تحت کنترل پیشبر های 35S و یوبی کوئیتین بود. نتایج حاصله حاکی از موفقیت آمیز بودن روش استفاده از ذرات شیشه و همچنین تفنگ ژنی در فرآیند انتقال ژن بود. در این روش ها سلول های جلبک تراریخته قابلیت رشد خود را در محیط کشت حاوی نشانگر انتخابی فسفینوتریسین حفظ کرده و حضور و بیان ژن های خارجی و نشانگر انتخابی با روش های PCR و RT-PCR تایید شد. همچنین بیان ژن gus در سلول های تراریخته، با استفاده از رنگ آمیزی هیستوشیمیایی مورد تایید قرار گرفت.