رابطه ی علی پیوند والدینی با قلدری در مدرسه با میانجی گری ویژگی های شخصیتی دانش آموز و کیفیت ارتباط معلم-دانش آموز: یک مدل پیشنهادی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی علی پیوند والدینی با قلدری در مدرسه با میانجی گری ویژگی های شخصیتی دانش آموز و کیفیت ارتباط معلم-دانش آموز بود. 200 دانش آموز پسر سال دوم دبیرستان های شهر اهواز به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از ابزار پیوند والدینی (PBI)، پرسشنامه شخصیتی نئو-فرم کوتاه ((NEO-FFI، قلدری در مدرسه (BS) و کیفیت ارتباط معلم-دانش آموز(IT-SR) جمع آوری شدند. ارزش مدل پیشنهادی با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) انجام گرفت. نتایج نشان داد تمام مسیرهای مستقیم، به جزء مسیر مستقیم پیوند با مادر به روان رنجوری، پیوند با پدر به قلدری در مدرسه، روان رنجوری به قلدری در مدرسه، وجدانی بودن به قلدری در مدرسه و گشودگی به تجربه به قلدری در مدرسه معنی دار بودند. همچنین مسیرهای غیرمستقیم پیوند با مادر از طریق برون گرایی روی قلدری در مدرسه، پیوند با پدر از طریق برون گرایی و روان رنجوری روی قلدری در مدرسه، وجدانی بودن از طریق اعتماد به معلم روی قلدری در مدرسه، توافق جویی از طریق اعتماد به معلم روی قلدری در مدرسه و گشودگی به تجربه از طریق اعتماد به معلم روی قلدری در مدرسه، معنی دار بودند. در مجموع، پیوند والدینی مناسب (مراقبت بالا و حفاظت کم) به واسطه خصوصیات فردی و اعتماد به معلم به عنوان یک میانجی بانفوذتر می توانند قلدری در مدرسه را کاهش دهند. لذا، نقش محوری خانواده، معلم و ویژگی های فردی دانش آموزان باید در کانون توجه مداخلات و برنامه ریزی ها مرتبط با کاهش مشکلات رفتاری باشد.