اثر نیتروژن و باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد و برخی شاخص های رشدی آفتابگردان

به منظور بررسی اثر نیتروژن و باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد و برخی شاخص های رشدی آفتابگردان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل کود نیتروژنه در سه سطح (صفر،80 و 160 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره به ترتیب به صورت N0، N80و N160و تلقیح بذر با باکتری افزاینده رشد در چهار سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، Azotobacter chroococcum strain 5، آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین OF، Azospirillum lipoferum strain OF و سودوموناس پوتیدا استرین 186، Psedomunas putida strain 186) بودند. نتایج نشان داد با افزایش سطوح کود نیتروژنه و کاربرد باکتری های افزاینده رشد، عملکرد کمی و کیفی افزایش یافت. مقایسه میانگین ها نشان داد عملکرد دانه در N160× عدم تلقیح با باکتری و N80× تلقیح بذر با ازتوباکتر مشابه هم بودند. تلقیح بذر با ازتوباکتر شاخص سطح برگ و ماده خشک کل را افزایش داد. در تمامی ترکیب های تیماری شاخص سطح برگ و ماده خشک کل به آرامی تا 45 روز بعد از کاشت افزایش یافت. از 45 تا 95 روز بعد از کاشت به طور سریعی افزایش یافت. سپس تا 115 روز بعد از کاشت به دلیل افزایش پیری برگ ها، سایه اندازی و رقابت بر سر نور و دیگر منابع کاهش نشان داد. به نظر می رسد به منظور افزایش عملکرد دانه و شاخص های رشدی، می توان پیشنهاد نمود که 80 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در تلقیح بذر با ازتوباکتر به کار برده شود.